Wymiana Tajemnic Różańcowych w kościele I Środa Miesiąca – po Mszy Św. o godz. 18.00

OPIEKUN KÓŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA – Ks. Proboszcz

„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych – Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca.”

(Jan Paweł II)

SPOTKANIA

W pierwszą środę po Mszy Świętej wieczornej. Na spotkaniu pogadanka Ks.Opiekuna.

WYMIANA TAJEMNIC RÓŻAŃCOWYCH

Obecnie Koło Żywego Różańca składa się z 10 Róż, do każdej Róży należy po 20 osób – kobiet i mężczyzn. Członkowie spotykają się raz w miesiącu na wymianę tajemnic, wspólną Eucharystię i modlitwę oraz agapę.

APOSTOLSTWO

Ich apostolstwo na naszej parafii obejmuje modlitwę w intencji papieskiej, misyjnej i ogólnej co jest nie do przewartościowania w codziennej pracy.

Panie i Panowie z Koła Żywego Różańca angażują się również do robienia palm na Niedzielę Palmową, i bukietów z ziół na Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Członkowie Koła Żywego Różańca systematycznie w roku zamawiają Msze święte gregoriańskie w intencjach, w których odmawiają codziennie różaniec.

Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za pokój duszy.

Członkowie Koła serdecznie zapraszają do wspólnej modlitwy i tworzenia kolejnych Róż. Szczególne zaproszenie kierowane jest do panów, aby mogła powstać męska Róża.

HISTORIA ŻYWEGO RÓŻAŃCA

Od połowy XIX wieku najpopularniejszą różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca. Założone przez młodą Francuzkę z Lyonu- Paulinę Marię Jaricot (1799-1862) mobilizuje miliony ludzi do codziennego odmawiania różańca. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Mając 23 lata stworzyła strukturę, która dała początek późniejszemu Papieskiemu Dziełu Rozkrzewienia Wiary (jednemu z 4 Papieskich Dzieł Misyjnych, obecnych dziś w 150 krajach). Jego struktura umożliwiła jej w 1862 roku powołanie Stowarzyszenia Żywego Różańca, które jeszcze za jej życia rozwinęło się w wielu krajach na całym świecie.

Celem Stowarzyszenia, wg Założycielki, jest wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał Breve aprobujące Stowarzyszenie.

Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. 27.01.1832 papież Grzegorz XVI listem apostolskim Benedicentes zatwierdził Stowarzyszenie i nadał mu liczne odpusty. Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczennicę św. Filomenę, za przyczyną, której Paulina w cudowny sposób odzyskała zdrowie. Stowarzyszenie Żywego Różańca skupia wspólnoty (zwane „kółkami” lub „różami”) liczące stosownie do ilości tajemnic różańcowych – 20 osób.

Każda z nich jest zobowiązana do rozważenia 1 dziesiątki różańca dziennie i jednocześnie do odmówienia 1 Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo i 1 Chwała Ojcu. W ten sposób każdego dnia odmawiany jest cały różaniec, a poszczególne osoby zyskują łaski przypisane odmówieniu wszystkich IV części różańca.

Szczególnym przywilejem członków jest wierna, codzienna odpowiedź na prośbę Matki Bożej, kierowaną w każdym kolejnym objawieniu, – aby odmawiać różaniec.

Modlitwa ta wielokrotnie zmieniła bieg historii, przynosi też łaskę wzrostu w wierze – aż do świętości, ma moc egzorcyzmu.

W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego.

ODPUSTY

Członkowie Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami osiem razy w roku:

1. W dniu przyjęcia do Żywego Różańca

2. Narodzenie Pana Jezusa – 25.12

3. Ofiarowania Pańskiego – 2.02

4. Zwiastowania NMP – 25.03

5. Zmartwychwstania Pańskiego – zgodnie z kalendarzem liturgicznym

6. Wniebowzięcia Matki Bożej – 15.08

7. Królowej Różańca św. – 7.11

8. Niepokalanego Poczęcia NMP – 8.12